گر درختی از خزان بی برگ شد

یا کرخت از سورت سرمای سخت

هست امیدی که ابر فرودین

برگ ها رویاندش از فر بخت

بر درخت زنده بی برگی چه غم

وای بر احوال برگ بی درخت...

"شفیعی کدکنی"

 

نتایج آزمایش فسیل‌های درختان ابتدایی که در سال‌های ۲۰۰۸ و ۲۰۰۹ در آلمان یافته شده، شواهدی به دست داده‌اند که نشان می‌دهد این درختان، قدیمی‌ترین جنگل شناخته‌شده زمین هستند.

خبرگزاری آلمان سه‌شنبه ۱۰ شهریورماه از قول استفان مولر سخنگوی موزه ملی بن گزارش داد که «این جنگل‌ها ۳۹۰ میلیون سال قدمت دارند، بسیار پیش‌تر از دایناسورها.«

این گیاهان باستانی درخت-مانند که طول آنها به ۳ متر می‌رسد، کاکاموفیتن نامیده می‌شوند و گفته می‌شود که در جزایر ماسه‌ای در دریاهای بزرگ و کم‌عمق که بعدها به مناطق تپه‌ای موسوم به زمین‌های «برگشا» تبدیل شده‌اند، می‌روییده‌اند.

در آن دوره، این سرزمین در نزدیکی خط استوا قرار داشت و تمام سال از آب‌وهوای گرمسیری برخوردار بود.

 دانشمندان بر این گمان هستند که این گیاهان توسط سیل یا احتمالاً یک سونامی که حاصل زمین لرزه‌ای بوده، یا حتی لغزش دامنه قاره‌ها به داخل دریا کشیده شده و سریع توسط لایه‌ای از ماسه و گل مدفون شده و تبدیل به فسیل شده‌اند.

ایالت راینلند اعلام کرد مطالعات جدید قدمت یافته‌های مجاور شهرداری شهر لیندلار در ساحل شرقی رودخانه‌ راین را به اواسط دوره‌ زمین‌شناسی دوونین نسبت داده است. قبل از آن دوره، بیشتر گیاهان زمینی (احتمالاً در مقایسه با دریایی) نرم و کم ارتفاع بودند.

 

درختان پس از انتشار مواد سمی در غرب مجارستان

 

---

 

آپارتمان "Hausmannian" در پاریس

---

 

مجسمه سقوط کتاب در اسپانی

---

بقیه تصاویر در ادامه مطلب....

 

ادامه مطلب...

به پیش باد تو ما همچو گردیم

بدان سو که تو گردی چون نگردیم

ز نور نوبهارت سبز و گرمیم

ز تأثیر خزانت سرد و زردیم

ز عکس حلم تو تسلیم باشیم

ز عکس خشم تو اندر نبردیم

عدم را برگماری جمله هیچیم

کرم را برفزایی جمله مردیم

عدم را و کرم را چون شکستی

جهان را و نهان را درنوردیم

چو دیدیم آنچه از عالم فزون است

دو عالم را شکستیم و بخوردیم

به چشم عاشقان جان و جهانیم

به چشم فاسقان مرگیم و دردیم

زمستان و تموز از ما جدا شد

نه گرمیم ای حریفان و نه سردیم

زمستان و تموز احوال جسم است

نه جسمیم این زمان ما روح فردیم

چو نطع عشق خود ما را نمودی

به مهره مهر تو کاستاد نردیم

چو گفتی بس بود خاموش کردیم

اگر چه بلبل گلزار و وردیم

مولوی

 

پامچال، از گیاهان علفی و ماندنی تیره پامچالیان (Primulaceae) است که بیش‌تر گونه‌های آن توسط بشر با انجام عمل لقاح به وجود آمده‌اند. دمای معمولی اتاق را (دمای متوسط در حد ۲۰ درجه سانتی‌گراد) دوست دارد. ارتفاع گیاه بین ۲۵ تا ۶۰ سانتی‌متر متفاوت است و باید در فواصلی بین ۳۰ تا ۵۰ سانتی‌متر کاشته شوند. محل آفتابی و سایه آفتاب را دوست دارد و خاک آن باید غنی و زه‌کشی شده باشد. مدت گل دهی پامچال تقریباً در تمام مدت سال می‌باشد. اگر چه تمامی گونه‌های پامچال از طریق تقسیم پاجوش‌ها و انتقال آن‌ها به محل جدید می‌توان تکثیر نمود با این حال گلکاران علاقه دارند آن‌ها را توسط بذر تکثیر نمایند. شاید علت آن به دست آوردن گونه‌های جدیدی از گیاه باشد.

به هر حال برای تکثیر گیاه از طریق بذر باید از اواخر فروردین اقدام نمود و پس از بزرگ شدن بوته‌ها، آن‌ها را به صورت نهال در محل مناسب نشا کرد. برای گل دهی آن در فصل زمستان، باید درفصل پائیز بوته‌های آن را با ارتفاعی در حدود بیست و پنج سانتی‌متر به گلدان منتقل نمود و در گلخانه نگهداری نمود. خاک نرم حاوی خاکبرگ و شن برای آن کفایت می‌کند ولی کود باید دو هفته‌ای یک بار داده شود.

منبع:wikipedia.org

 

ای نام تو بهترین سرآغاز

بی‌نام تو نامه کی کنم باز

ای یاد تو مونس روانم

جز نام تو نیست بر زبانم

ای کار گشای هر چه هستند

نام تو کلید هر چه بستند

ای هیچ خطی نگشته ز اول

بی‌حجت نام تو مسجل

ای هست کن اساس هستی

کوته ز درت دراز دستی

نظامی

با سلام.به دنیای لوکس بلاگ و وبلاگ جدید خود خوش آمدید.هم اکنون میتوانید از امکانات شگفت انگیز لوکس بلاگ استفاده نمایید و مطالب خود را ارسال نمایید.شما میتوانید قالب و محیط وبلاگ خود را از مدیریت وبلاگ تغییر دهید.با فعالیت در لوکس بلاگ هر روز منتظر مسابقات مختلف و جوایز ویژه باشید.
در صورت نیاز به راهنمایی و پشتیبانی از قسمت مدیریت با ما در ارتباط باشید.برای حفظ زیبابی وبلاگ خود میتوانید این پیام را حذف نمایید.امیدواریم لحظات خوبی را در لوکس بلاگ سپری نمایید...